۲۸ مهر ۱۴۰۱، سید محمد حسینی ۲۲ سالە و رامین کرمی ۳۱ ساله، در جریان اعتراضات مردمی سقز و کرمانشاه توسط نیروهای سرکوبگر-حکومتی کشته شدند. سید محمد حسینی براثر ضربات باتوم و تزریق آمپول کشته شد و رامین کرمی با شلیک مستقیم نیروهای سرکوب به قتل رسید.
۲۸ مهر ۱۴۰۱ در ۳۴مین روز از خیزش انقلابی ژن، ژیان، ئازادی به دنبال قتل حکومتی ژینا-مهسا امینی اعتراضات مردمی گسترده شده بود و بیشتر شهرهای کردستان و ایران همچنان صحنه اعتراضات بودند. جمهوری اسلامی از همان روزهای اول به شدت اعتراضات را سرکوب کرد و از ۲۸ شهریور تا ۲۸ مهر ۱۴۰۱ مرتکب قتل حکومتی ۴۱ نفر از شهروندان کُرد شده بود.
کُردپا به مناسبت سالگرد قتل حکومتی سید محمد حسینی و رامین کرمی نگاهی مختصر به نحوه کشته شدن آنها به دست نیروهای سرکوبگر-حکومتی انداخته است.
سقز/ قتل حکومتی سید محمد حسینی ۲۲ ساله؛
۲۸ مهر ۱۴۰۱،سید محمد حسینی، ۲۲ ساله و اهل سقز در جریان اعتراضات مردمی این شهر بر اثر «ضربات باتوم از پشت سر» و «تزریق آمپول هوا» توسط نیروهای امنیتی-سرکوبگر کشته شد. نهادهای امنیتی تا ماه‌ها با تهدید به «سر به نیست کردن» دیگر فرزندشان و «بدبخت کردن تمام جوانان طایفه» خانواده را مجبور به سکوت درباره قتل حکومتی او کردند.
سید محمد حسینی به دلیل شرکت در اعتراضات خیزش انقلابی ژن، ژیان، ئازادی هدف قتل حکومتی نیروهای امنیتی-سرکوبگر قرار گرفت. او که به شغل مسافربری مشغول بوده است، شب بیست و هشتم مهرماه ١٤٠١ در پی تماس تلفنی یک مسافر با قیمت بسیار عالی در ساعت یک نصفه شب از منزل خارج میشود که در محله “قوخ” سقز نیروهای امنیتی-سرکوبگر با باتوم از پشت وی را مورد ضرب و جرح شدید قرار داده و پس از تزریق آمپول هوا به آقای حسینی او را در داخل ماشینش قرار داده و روز بعد خبر مرگ او را تحت عنوان خودکشی به خانواده‌اش اطلاع می‌دهند.
در ادامه پیکر سید محمد حسینی به بیمارستان و پزشکی قانونی منتقل میشود، اما هیچ برگه‌ای به خانواده تحویل داده نشد و حتی مراجعه خانواده به پزشکی قانونی برای دریافت یک جواب مشخص، نتیجه‌ای نداشت. نیروهای امنیتی-سرکوبگر نیز خانواده را تهدید کردند که علت مرگ فرزندشان را خودکشی اعلام کنند. تهدیدات تا جایی پیش رفت که مادر آقای حسینی تهدید شده بود در صورت عدم قبول خواسته نیروهای امنیتی-سرکوبگر پیکر فرزندش را تحویل نخواهند داد و فرزند دیگرش را «سر به نیست» خواهند کرد.
در نهایت پیکر سید محمد حسینی با اعمال تهدیدات شدید به خانواده تحویل داده شد و در تاریکی شب و با حضور نیروهای امنیتی-سرکوبگر و تحمیل فشار و وادار کردن به اینکه خانواده بگویند خودکشی کرده، در غیر این صورت جنازه را تحویل نخواهند داد و کل جوانان طایفه را «بدبخت» خواهند کرد و فرزند دیگرشان نیز «سر به نیست» میشود، در آرامستان آیچی سقز به خاک سپرده شد.
ملیحە حسن‌نژاد، مادر سید محمد حسینی که به دلیل قتل حکومتی فرزندش دچار سکته شده بود بعد از ٧ ماە بستری شدن در کما روز یکشنبه ١٨ تیرماە در بیمارستان جان سپرد. بعد از مرگ مادر آقای حسینی بود که قتل حکومتی او فاش شده و کُردپا بر آن شد که تمام جزییات این قتل حکومتی را پیگیری کند.
فشار شدید بر خانواده آقای حسینی، تهدید به «سر به نیست» کردن پسر بزرگ خانواده و «مفقودشدن کل خانواده» منجر به سکوت طولانی مدت خانواده در مورد قتل حکومتی او شده بود.
از دیگر سوم هم نام و نام‌خانوادگی دقیق او با یکی دیگر از جانباختگان سقز، سبب آشکار نشدن این قتل حکومتی تا ماه‌ها شده بود. بیستم مهرماه ١٤٠١، سید محمد حسینی، اهل سقز، در جریان اعتراضات مردمی و هنگامی که به شلیک نیروهای امنیتی به سمت مردم اعتراض می‌کند با سرعت بالا توسط ماشین این ماموران دو بار زیر گرفته میشود و جان خود را از دست می‌دهند.
سید محمد حسینی فرزند سید هادی و سیده ملیحه متولد یکم اردیبهشت‌ماه ١٣٧٩ در سقز است. او به شغل مسافربری در ماکسیم مشغول به‌کار بوده است.
در وصف او و در جریان شرکت در خیزش انقلابی ژن، ژیان، ئازادی او را فردی «کاملا فعال»، «نترس» و «شجاع» توصیف کرده‌اند.
اطلاعاتی دیگری مبنی بر اینکه سید محمد حسینی در آن شب بازداشت شده است به کُردپا رسیده که در حال بررسی بیشتر آن است.
سرپل‌ذهاب/ قتل حکومتی رامین کرمی ۳۱ ساله؛
۲۰ مهر ۱۴۰۱، رامین کرمی، ۳۱ ساله، اهل سرپل‌ذهاب و ساکن کرمانشاه، در جریان اعتراضات مردمی کرمانشاه بر اثر شلیک مستقیم نیروهای سرکوبگر-حکومتی به شدت زخمی و جان خود را از دست داد. نهادهای امنیتی خبر جانباختن او را ۲۸ مهر ۱۴۰۱ به خانواده‌اش اعلام کردند.
پیکر این معترض کشته‌شده با حضور نیروهای امنیتی و خانواده‌اش در آرامستان «کل داوود» سرپل ذهاب به خاک سپرده شده بود.
نیروهای امنیتی خانواده این شهروند را تهدید کردند که از مصاحبه با رسانه‌ها خودداری کنند.
رامین کرمی ٣١ سالە، فرزند پرویز، اهل شهرستان سرپل ذهاب و ساکن کرمانشاه بوده است.
کردپا 28 مهر 1402
