خبرگزاری هرانا – مریم اکبری منفرد، زندانی سیاسی تبعید شده به زندان سمنان با نگارش نامه‌ای از زندان به تبیین مواضع خود در انتخابات پیش رو پرداخته است. خانم اکبری منفرد در حالی دوازدهمین سال از دوران محکومیت خود را سپری می‌کند که تاکنون بدون حتی یک روز مرخصی در زندان بسر برده است.به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، مریم اکبری منفرد، زندانی سیاسی تبعید شده به زندان سمنان با نگارش نامه‌ای از زندان به تبیین مواضع خود در انتخابات پیش رو پرداخته است.
خانم اکبری منفرد در بخشی از این نامه نوشته است: «آنچه در تابستان ۶۷ اتفاق افتاد، پایان نیافت، آغازی بود برای کشتار که سکوت و بی عملی، تداومش آبان ۹۸ را رقم زد و خون‌های بیشتر را ریخت. اما آنچه الآن رقم زده می‌شود خروش همان خون‌های ریخته شده است، طنین صدای مادران ۶۷ است که در خفا و در تنهایی خود به جای مزار فرزندانشان بر تلی از خاک رو به روی قاب عکس‌هایی که فرزندانشان را برای همیشه جوانان با طراوت نگه داشته بود و اکنون آن صدا از گلوی مادران ۹۸ و ۹۶ گوش فلک و شب پرستان را کر می‌کند.»
متن کامل این نامه که جهت انتشار در اختیار هرانا قرار گرفته در ادامه می آید:
«تحریم انتخابات نمایشی و رای من سرنگونی! این صدای من است از پشت میله های زندان سمنان با بدترین شرایط انسانی، هم طنین صدای ۳۳ ساله مادارن دادخواه ۶۷ و همراه با مادران دادخواه ۹۸
آنچه در تابستان ۶۷ اتفاق افتاد، پایان نیافت، آغازی بود برای کشتار که سکوت و بی عملی، تداومش آبان ۹۸ را رقم زد و خون‌های بیشتر را ریخت. اما آنچه الآن رقم زده می‌شود خروش همان خون‌های ریخته شده است، طنین صدای مادران ۶۷ است که در خفا و در تنهایی خود به جای مزار فرزندانشان بر تلی از خاک رو به روی قاب عکس‌هایی که فرزندانشان را برای همیشه جوانان با طراوت نگه داشته بود و اکنون آن صدا از گلوی مادران ۹۸ و ۹۶ گوش فلک و شب پرستان را کر می‌کند.
بله ما طنین همان صداییم که هر رایی، شریک قتل و پرپر کردن جوانان این وطن است…. اینک صف مردم و ضد مردم با خط سرخ خون شهیدانمان از هم جدا شده است. دود و دم وسط بازها و نان به نرخ روز خوران در هر کسوتی خوابید و دست‌هایشان رو شده است ولی افسوس که در سایه خیانت همین دلواپسان مخفی نظام، رسیدن به این نقطه با جان‌های شیفته بهترین فرزندانمان گره خورد. اینبار اما مردم ایران عزمشان جزم است و صدایشان رساتر از هر سال.
تحریم انتخابات یک وظیفه ملی و تاریخی است که صبح آزادی را نزدیک می‌کند. گوش کنید این طنین صدای یک انقلاب است که روز جمعه با مهر عدم مشروعیت به این نظام می رود که آزادی را هرچند سخت از دل شکنجه ها و اعدامها و خونابه های زخم عزیزانمان بیرون بکشد. بازی خیمه شب بازی حکومت، رسواتر از آن است که دست و پا زدنهایشان کاری از پیش ببرند.
از پس سیمهای خاردار و دیوارهای بلند زندان فریادم را هم طنین با مردم ایران می کنم.
از آن ماست پیروزی
از آن ماست فردا
مریم اکبری منفرد / خردادماه ۱۴۰۰ / زندان سمنان.»
در ارتباط با نویسنده نامه گفتنی است؛ مریم اکبری منفرد در تاریخ دهم دی ماه سال ۱۳۸۸ و پس از حوادث عاشورای ۸۸ بازداشت و در خردادماه سال بعد توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم شد. اتهام این زندانی “محاربه از طریق عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران” بوده اما خود آن را وارد ندانسته است. نهایتا خانم اکبری منفرد که دوازدهمین سال از دوران محکومیت خود را سپری می‌کند، روز سه‌شنبه ۱۹ اسفندماه ۹۹ از زندان اوین به زندان سمنان تبعید شد.
دو برادر مریم اکبری منفرد در سال‌های ۶۰ و ۶۳ به اتهام ارتباط و عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران توسط دادگاه‌های انقلاب در ایران اعدام شدند. برادر کوچک او و خواهر دیگرش نیز در سال ۶۷ و موج اعدام زندانیان سیاسی در تابستان آن سال اعدام شدند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
نظرات خود را ارسال کنید